Φέτος μου απονεμήθηκε το Βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη. Οι τρεις από τους έξι ευρωβουλευτές της Κύπρου πρότειναν και στήριξαν την υποψηφιότητά μου γι’ αυτό το βραβείο. Η ηγέτης του Κινήματος Αλληλεγγύη Ελένη Θεοχάρους, ο ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ Μαυρίδης και ο ευρωβουλευτής της ΕΔΕΚ Παπαδάκης. Οι δύο ευρωβουλευτές του ΑΚΕΛ και ο ένας ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ δεν υποστήριξαν την υποψηφιότητά μου. Εκείνοι πρότειναν την υποψηφιότητα της Δικοινοτικής Πρωτοβουλίας για την Αμμόχωστο. Αντιτάχθηκαν στη δική μου υποψηφιότητα. Στο τέλος μοιράστηκε και αυτό το βραβείο όπως η μοιρασμένη Κύπρος. Και η αρμόδια επιτροπή μοίρασε αυτό το βραβείο ανάμεσα στις δύο υποψηφιότητες.
Τώρα κάποιοι ρωτούν: «Τι είναι αυτή η έχθρα του ΑΚΕΛ εναντίον σου; Γιατί δεν σε υποστηρίζει;» Αυτή η ερώτηση μου υποβάλλεται περισσότερο από τους διαμένοντες στον βορρά και όχι στον νότο. Φαίνεται ότι οι διαμένοντες στον νότο αντιλαμβάνονται περισσότερο την κατάσταση. Γράφω καθημερινά στην εφημερίδα «Πολίτης» εδώ και 16 χρόνια. Αυτό είναι σίγουρα αρκετό χρονικό διάστημα για να αποκτήσει κανείς γνώση για κάποιον. Η λέξη «λεβέντης» υπάρχει και στα ελληνικά. Με αποκαλούν «λεβέντη». Και αυτό μου αρέσει. Σε όλα τα άρθρα που γράφω κοιτάζω τα πάντα μέσα από τον φακό του Κύπριου. Όχι ως Τούρκος ή ως Έλληνας. Μόνο ως Κύπριος. Διότι πιστεύω ότι μόνο με αυτή την αντίληψη θα μπορέσουμε να απελευθερώσουμε την πατρίδα μας. Ουδέποτε υπήρξα ρατσιστής και σοβινιστής. Υποστήριξα την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Κύπρου. Μια ενιαία αδιαίρετη Κύπρος υπήρξε στην κορυφή των ιδανικών μου. Αντιτάχθηκα στην εισβολή της Τουρκίας το 1974 και στην κατοχή. Το τίμημα γι’ αυτό ήταν βόμβες, σφαίρες, λιντσάρισμα και φυλάκιση. Ακόμα είμαι ζωντανός. Δεν δολοφονήθηκα. Αλλά εκείνοι που καίγονται από την επιθυμία να με σκοτώσουν θεωρούν ότι δεν έχουν ολοκληρώσει το καθήκον τους.

Κοντολογίς, αυτή είναι η ζωή μου. Εδώ και είκοσι χρόνια εκδίδω μιαν καθημερινή εφημερίδα. Ποτέ δεν υπήρξα κρατικός υπάλληλος. Ό,τι και αν είναι αυτό το οποίο αποκαλείτε κράτος στον βορρά, δεν έχω καμία άλλη σχέση μαζί του εκτός από την πληρωμή των λογαριασμών του τηλεφώνου, του ηλεκτρισμού και του νερού. Στην τσέπη μου μεταφέρω υποχρεωτικά την ταυτότητά μου. Δεν έχω περιουσιακά στοιχεία. Δεν έχω αυτοκίνητο, οικόπεδο, έπαυλη, χρήματα στην τράπεζα. Όποιος θέλει μπορεί να κοιτάξει.

Δεν ταίριαξαν καθόλου τα άστρα μας με το ΑΚΕΛ, το οποίο ακόμα χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως «κόμμα του εργαζόμενου λαού». Γιατί; Επειδή αυτοί συνεργάζονται με τα τμήματα εκείνα που δεν αντιτίθενται στην κατοχή της Τουρκίας στον βορρά. Δεν τους αρέσει και πολύ το γεγονός ότι συγκρούομαι με την κυβέρνηση στην Άγκυρα. Δεν τους αρέσει καθόλου το γεγονός ότι απορρίπτω τις εγγυήσεις και ζητώ μιαν ενιαία Κύπρο χωρίς σύνορα. Να μου δείξουν πότε αντιτάχθηκαν σε αυτή την εισβολή και κατοχή τα τμήματα εκείνα με τα οποία συνεργάζονται πιο πολύ στον βορρά. Πότε απέρριψαν τις εγγυήσεις; Πότε απαίτησαν την αποχώρηση του τουρκικού στρατού από το νησί; Πότε ζήτησαν την αφαίρεση της σημαίας από το βουνό και πότε απέρριψαν τον εορτασμό της 20ης Ιουλίου ως νίκη; Πότε καταδίκασαν τη βάρβαρη δολοφονία των Σολωμού και Ισαάκ; Μόνο εμείς στην εφημερίδα μας υποστηρίξαμε ακόμα και την αθωότητα του Μιχάλη Τσιακούρμα, ο οποίος συνελήφθη με μια στρατιωτική δολοπλοκία.

Ένας από τους στρατιωτικούς διοικητές που με είχαν συλλάβει το 2000 ως «κατάσκοπο των Ελλήνων» μου είχε πει το εξής: «Μόνο εσείς απομείνατε να συνεχίζετε να μιλάτε κατά της παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο. Όλοι οι υπόλοιποι ευθυγραμμίστηκαν και σιγοψιθυρίζουν δειλά για την ΤΔΒΚ. Σιωπήστε και εσείς. Η Τουρκία είναι ισχυρό κράτος, δεν μπορείτε να τα βγάλετε πέρα μαζί της!»

Το ΑΚΕΛ συνεργάζεται με αυτούς οι οποίοι έπαψαν να μιλούν και υποστηρίζουν πλέον το χωριστό κράτος στον βορρά. Δεν του αρέσει το γεγονός ότι συγκρουόμαστε με την Τουρκία και την κατηγορούμε καθημερινά ότι είναι κατοχική δύναμη. Μήπως πιστεύει και αυτό ότι πρέπει να φιμωθούμε; Επειδή δεν θα μπορούσαν να παραμείνουν σιωπηλοί όταν δεχτήκαμε απόπειρα λιντσαρίσματος, καταδίκασαν αυτή την επίθεση από συνήθεια. Μου πήραν συνέντευξη όλες οι ελληνοκυπριακές εφημερίδες. Μόνο η εφημερίδα του ΑΚΕΛ δεν το έκανε αυτό. Όλες οι ελληνοκυπριακές τηλεοράσεις με κάλεσαν. Δεν φιλοξενήθηκα καθόλου στο ραδιόφωνο του ΑΚΕΛ «Άστρα». Βραβεύθηκα από κόμματα και οργανώσεις στον νότο. Από το ΑΚΕΛ δεν βραβεύθηκα. Όλα τα κόμματα με προσκάλεσαν ως ομιλητή σε εκδηλώσεις τους. Το ΑΚΕΛ δεν με προσκάλεσε σε καμία του εκδήλωση. Να μου δείξουν έστω και ένα άρθρο που είναι «ψέμα» ή «ρατσιστικό» ανάμεσα στα άρθρα που γράφω καθημερινά στον «Πολίτη» εδώ και 16 χρόνια. Μπορούν να μου δείξουν;

Ο αγαπητός Τάκης Χατζηγεωργίου πρότεινε την υποψηφιότητα της Δικοινοτικής Πρωτοβουλίας για την Αμμόχωστο. Και αμέσως μετά διοργάνωσε μιαν «πορεία προς την Αμμόχωστο» μαζί με ευρωβουλευτές. Αλλά σε αυτή την πορεία δεν συμμετείχε καν η Πρωτοβουλία για την Αμμόχωστο. Γιατί; Εγώ ζω στην κατεχόμενη περιοχή Τάκη. Εσύ ζεις στην ελεύθερη περιοχή. Μπορεί να μην σου αρέσει ο αγώνας που διεξάγω εγώ εναντίον του κατακτητή. Δεν είμαι λάτρης των βραβείων. Αλλά τουλάχιστον, μην μου κρύβεις το φως. Δεν θέλω καμία άλλη χάρη.

Πηγή: http://politis.com.cy/article/min-mou-krivis-to-fos-den-thelo-vravio